Υιοθεσία ανηλίκου. Το ανώτατο όριο διαφοράς ηλικίας της διάταξης του άρθρου 1544 εδ.α΄του ΑΚ έχει σχετική και επιβοηθητική σημασία και δεν πρέπει να ερμηνευθεί ως αυστηρή προϋπόθεση της υιοθεσίας, ούτε να θεωρηθεί ότι καθιερώνει απαράβατο τυπικό κώλυμα υιοθεσίας, ιδίως δε όταν η τελευταία γίνεται με τήρηση του ανωτάτου ορίου ηλικίας του υιοθετούντος, που επιβάλλεται από τη διάταξη του άρθρου 1543 ΑΚ και συντρέχει σπουδαίος λόγος να πραγματοποιηθεί, που βέβαια δεν είναι άλλος από την όσο πιο γίνεται άρτια εξυπηρέτηση του συμφέροντος του υιοθετούμενου. Σε περίπτωση που ο υιοθετών και  ο υιοθετούμενος έχουν διαφορετική υπηκοότητα, εφαρμόζεται το δίκαιο της ιθαγένειας κάθε μέρους για τον καθορισμό των ουσιαστικών προϋποθέσεων της υιοθεσίας, με την επιφύλαξη ότι οι εφαρμοστέες διατάξεις του αλλοδαπού δικαίου δεν προσκρούουν στα χρηστά ήθη ή στη δημόσια τάξη (επιμεριστικό σύστημα). Αναπλήρωση συναίνεσης της φυσικής μητέρας από το δικαστήριο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1552 περ.γ΄του ΑΚ, το οποίο επιτρέπει τη δικαστική αναπλήρωση της συναίνεσης, όταν οι γονείς του τέκνου είναι άγνωστης διαμονής, μη απαιτουμένης εν προκειμένω της ακρόασης των πλησιέστερων συγγενών αυτής (άρθρο 1553 ΑΚ) αφού κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτο δεν είναι εφικτό.